دانلود بازی Hoverboard Surfers 3D برای اندروید v1.12.0 + مود

راستش را بخواهید، اولین باری که انگشت شستم روی صفحه گوشی جان به آن شخصیت کوچک و سرزنده Hoverboard Surfers 3D داد، اصلاً فکرش را هم نمی‌کردم که سال‌های سال بعد، هنوز هم وقت و بی‌وقت، خودم را در حال ویراژ دادن در آن دنیای شلوغ و پلوغ و پر از مانع پیدا کنم. بازی اسکیت هاوربرد، از آن مدل هایی است که شاید اولش بگویید “خب که چی؟ اینم مثل بقیه!” اما یک چیزی، یک جور جادوی خاصی در آن گیم‌پلی ساده اما به‌شدت اعتیادآورش و آن کل‌کل شیرین برای زدن رکورد بالاتر هست که آدم را، حداقل برای مدتی، میخکوب می‌کند. حالا من، به عنوان کسی که خون دل‌ها خورده، سکه‌های بی‌شمار جمع کرده، از زیر دست و پای هزار جور مانع در رفته و تقریباً تمام شخصیت‌ها و هاوربردهای بازی را آزاد کرده، می‌خواهم بدون تعارف، از زیر و بم این بازی، از خوبی‌ها و بدی‌هایش و اینکه اصلاً چرا این‌جور بازی‌ها گاهی ول‌کن ماجرا نیستند، برایتان بگویم.

نگاهی بر بازی Hoverboard Surfers 3D

Hoverboard Surfers 3D از همان اول کار، تکلیفش را با آدم روشن می‌کند. کنترل‌ها؟ آب خوردن! انگشتت را بکش چپ و راست تا جاخالی بدهی، بکش بالا تا بپری و بکش پایین تا از زیر موانع رد شوی. همین! نه خبری از دکمه‌های جورواجور است و نه آموزش‌های اعصاب‌خردکن. این سادگی دلنشین باعث می‌شود هرکسی، از هفت ساله تا هفتاد ساله، در عرض چند ثانیه قلق کار دستش بیاید و راه بیفتد.

اما هیجان واقعی بازی، آن وقتی است که سرعت آرام‌آرام بالا می‌رود و موانع، یکی پس از دیگری، مثل قارچ سبز می‌شوند! یکهو می‌بینی یک قطار دارد با سرعت سمتت می‌آید یا چندتا کارگر بی‌ملاحظه وسط راه مشغول کارند. آنجاست که دیگر فقط سرعت واکنش و دقت حرف اول را می‌زند. هر برخورد، یعنی “گیم اور” و شروع یک دور جدید با امید به اینکه “این دفعه دیگه رکورد خودم رو می‌زنم!”. این چرخه باختن و دوباره تلاش کردن، مثل یک جور وسوسه شیرین، روح اصلی این سبک بازی‌هاست و Hoverboard Surfers 3D هم استادانه از آن استفاده می‌کند. آن لذت وصف‌نشدنی وقتی یک رکورد جدید ثبت می‌کنی یا از یک مانع خیلی ناجور جان سالم به در می‌بری، خودش بهترین جایزه است.

دنیای بازی: خوشگل و رنگی، اما تا کی؟

دنیای Hoverboard Surfers 3D معمولاً یک ایستگاه قطار شلوغ یا خیابان‌های پر از ماشین و جزئیات کارتونی و رنگ و وارنگ است. شخصیت‌ها و هاوربردها هم هرکدام شکل و شمایل بامزه و فانتزی خودشان را دارند. خب، اوایلش همه‌چیز جدید و جذاب است. اما بیایید رو راست باشیم، بعد از اینکه صدبار، هزاربار همان مسیرهای تکراری را بالا و پایین رفتی، حتی اگر خوشگل‌ترین محیط دنیا هم باشد، دیگر آن تازگی اولیه را ندارد. البته سازنده‌ها سعی کرده‌اند با آپدیت‌ها و اضافه کردن تم‌های جدید مثل محیط‌های برفی یا ساحلی (که در بعضی نسخه‌ها یا بازی‌های مشابه دیده‌ایم)، کمی جلوی این یکنواختی را بگیرند، اما راستش را بخواهید، بعد از یک مدت طولانی، دیگر کمتر چیزی در محیط می‌تواند غافلگیرتان کند. شاید یکی از پاشنه‌های آشیل بازی در مقایسه با رقبای گردن‌کلفت‌ترش، همین عمق کمتر در طراحی مراحل و نبود المان‌های واقعاً خاص و به‌یادماندنی در درازمدت باشد.

راز بقا: چه چیزی ما را پای بازی نگه می‌دارد؟

خب، اگر محیط تکراری می‌شود، پس چه چیزی باعث می‌شود باز هم به بازی برگردیم؟ Hoverboard Surfers 3D چندتا برگ برنده کوچک دارد:

• حرص جمع کردن سکه و خریدنی‌ها: سکه‌ها همه‌کاره بازی‌اند! با آن‌ها می‌توانی شخصیت‌های جدید با قیافه‌های باحال‌تر یا هاوربردهای خفن‌تر بخری. بعضی هاوربردها حتی قابلیت‌های کوچکی مثل پرش بلندتر هم دارند. همین جمع کردن سکه و خریدن آیتم جدید، خودش یک انگیزه قوی است.
• قدرت‌های ویژه، دوستان لحظه‌های سخت: کیست که از یک آهنربای سکه‌جمع‌کن یا یک جت‌پک برای پرواز بالای موانع بدش بیاید؟ این قدرت‌های موقتی، حسابی در مواقع حساس به داد آدم می‌رسند و کمک می‌کنند رکوردهای بهتری ثبت کنی. اینکه بتوانی این قدرت‌ها را هم ارتقا بدهی، دلیل دیگری برای جمع کردن سکه بیشتر است.
• مأموریت‌ها، برای فرار از روزمرگی: برای اینکه بازی فقط به دویدن و جاخالی دادن خلاصه نشود، یک سری مأموریت مثل “فلان تعداد سکه جمع کن” یا “اینقدر متر بدون برخورد بدو” هم به بازی اضافه شده. انجام دادنشان هم معمولاً جایزه‌های خوبی مثل سکه یا کلید (برای ادامه بازی بعد از باختن) دارد.
• کل‌کل شیرین در جدول امتیازات: هیچ‌چیز مثل رقابت با دوستان یا حتی بازیکن‌های دیگر در دنیا برای نشستن بر صدر جدول امتیازات، به آدم انگیزه نمی‌دهد! آن تلاش نفس‌گیر برای اینکه فقط چند امتیاز بیشتر از رقیبت بگیری، خودش یک بازی دیگر است!

برای منی که سال‌هاست این بازی را می‌شناسم، آن اوایل، باز کردن تمام شخصیت‌ها و هاوربردها و آپگرید کردن همه‌چیز تا ته، یک هدف بزرگ و جذاب بود. اما بعد از آن، دیگر فقط می‌ماند تلاش برای بهتر کردن رکورد شخصی، که آن هم اگر چالش‌های جدید و درست و حسابی به بازی اضافه نشود، ممکن است بعد از مدتی دیگر آن حرارت اولیه را نداشته باشد.

موسیقی و صداها: رفقای همیشگی یا مزاحم‌های اعصاب؟

موسیقی بازی معمولاً یک آهنگ شاد و تند و تیز است که با حال و هوای پرسرعت بازی جور درمی‌آید. البته که بعد از هزار بار شنیدن، دیگر مثل روز اول جذاب نیست و شاید حتی روی اعصاب هم برود، اما در کل، کارش را انجام می‌دهد. صدای جمع شدن سکه‌ها، برخورد با موانع، یا فعال شدن آن قدرت‌های ویژه هم دقیق و به‌جاست و به آدم می‌فهماند در بازی چه خبر است. نمی‌شود گفت موسیقی و صداگذاری این بازی شاهکارند، اما ایراد بزرگی هم نمی‌شود بهشان گرفت؛ هستند و کارشان را می‌کنند، همین!

رابط کاربری و آن روی سکه: تبلیغات!

کار کردن با منوهای بازی راحت است؛ همه‌چیز دم دست است و گیج‌کننده نیست. اما می‌رسیم به آن بخش همیشگی بازی‌های رایگان موبایلی: تبلیغات! Hoverboard Surfers 3D هم از این قاعده مستثنا نیست. اینکه بعد از چند دست بازی یا برای گرفتن یک جایزه کوچک (مثل همان کلید نجات‌بخش) مجبوری یک تبلیغ تماشا کنی، دیگر عادی شده.

با اینکه آدم می‌داند سازنده‌ها هم از این راه پول درمی‌آورند، اما گاهی وقت‌ها تعداد این تبلیغات یا وقتی که بی‌موقع ظاهر می‌شوند، واقعاً کفر آدم را درمی‌آورد و رشته بازی از دستش در می‌رود. منِ کهنه‌کار، بارها و بارها به خاطر همین تبلیغات، گوشی را کنار گذاشته‌ام یا حتی آرزو کرده‌ام کاش می‌شد با پرداخت یک مبلغ، برای همیشه از شرشان خلاص شد (اگر چنین گزینه‌ای وجود داشته باشد، که معمولاً دارد!).